Τετάρτη 30 Απριλίου 2014

Τα πρώτα αποτελέσματα από το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων δεν άργησαν, και μάλιστα καθόλου! Δεν φλυαρώ για να σας παρουσιάσω αμέσως το κείμενο της Ιωάννας!






<<Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολύτιμα για τον άνθρωπο μιας και αποτελούν τις εξουσίες εκείνες που του αναγνωρίζει το δίκαιο, με σκοπό την κατοχύρωση των νόμιμων συμφερόντων του. Το άτομο αισθάνεται προστατευμένο, έχοντας την πεποίθηση πως κανείς δεν μπορεί να καταπατήσει τα δικαιώματά του, ιδίως στις σύγχρονες κοινωνίες. 
Υπάρχουν δυστυχώς όμως καθημερινά παραδείγματα καταπάτησης των ανθρωπίνων  δικαιωμάτων, αλλά και τήρησης τους. Στην τάξη μου τηρούνται τα δικαιώματά μας όπως η ελευθερία λόγου. Έτσι και στο σπίτι μου τηρούνται τα δικαιώματά μας ως παιδιά. Έχουμε ελευθερία λόγου και βούλησης, συζήτηση με τους γονείς όταν προκύπτει ένα θέμα, και αλληλοσεβασμός. Στο μέρος που ζούμε συναντάμε ένα αρνητικό, τον ρατσισμό. Ο κόσμος ασχολείται πολύ με το από πού κατάγεται κάποιος, το χρώμα του κ.α. για να τον κρίνει. Ένα θετικό όμως που έχω δει είναι ότι όταν χρειάστηκε να μαζευτούν χρήματα και τρόφιμα για να δοθούν σε φτωχές οικογένειες, που έχουν χάσει το δικαίωμα της αξιοπρεπούς διαβίωσης, όλοι συμπαραστάθηκαν ενωμένοι. 
Στον πλανήτη μας γίνονται πολλές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αποκορύφωμα στους λαούς του "τρίτου κόσμου" όπου δεν υπάρχουν δικαιώματα στην μόρφωση, στην περίθαλψη. Ευτυχώς υπάρχουν μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που με φιλανθρωπίες καταφέρνουν και ανακουφίζουν λίγο τα προβλήματά τους και βοηθούν στην τήρηση κάποιων δικαιωμάτων σε όσους περισσότερους μπορούν. 
Όλοι θα μπορούσαμε να βοηθήσουμε αν αντιδράσουμε σωστά. Να αγκαλιάσουμε τους συνανθρώπους μας, να τους καταλάβουμε και να σκεφτούμε πως όλοι είμαστε ίδιοι, με ίσα δικαιώματα. Να βοηθάμε τον συνάνθρωπό μας όσο μπορούμε είτε δίνοντας ότι μπορούμε, είτε βοηθώντας να βρει δουλειά. Τέλος, να βοηθάμε φιλανθρωπικά ή εθελοντικά τις οργανώσεις που ασχολούνται με τα προβλήματα του κόσμου>> | Ιωάννα

Τι σημαίνει καταπάτηση όμως, πώς και γιατί ακριβώς συμβαίνει; Πώς μπορούμε να την αντιμετωπίσουμε; Ευχαριστούμε Ιωάννα. Τώρα θα συνεχίσουμε με την Μαρίνα, που βρήκε κάποιες απαντήσεις.

<<Δείγματα καταπάτησης ή παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων είναι ο φυλετικός και κοινωνικός ρατσισμός, η έλλειψη αξιοκρατίας και ίσων ευκαιριών, η ανεργία, οι παράνομες συλλήψεις/κρατήσεις/φυλακίσεις πολιτών, η απουσία κοινωνικής ασφάλισης, περίθαλψης, ισότιμης μόρφωσης, κατοικίας, η βία, η τρομοκρατία, ο πόλεμος. Επιπλέον εμφανίζονται κρούσματα κατάφωρης παραβίασης των δικαιωμάτων του παιδιού: πώληση παιδιών, παιδική πορνεία, εκμετάλλευση παιδικής εργασίας παιδιών στην επαιτεία, παιδιά άστεγα, που λιμοκτονούν, παιδιά στρατιώτες...
Καταπάτηση συμβαίνει σε αυταρχικά απολυταρχικά πολιτικά καθεστώτα, λόγω ρατσιστικών κινημάτων που κατευθύνονται από οικονομικούς κύκλους, λόγω επεκτατικής πολιτικής κάποιων κρατών, λόγω έλλειψης παιδείας, χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, άγνοιας δικαιωμάτων του πολίτη.
Η πολιτεία μπορεί αν συμβάλλει παρέχοντας παιδεία, μέσω της οποίας γίνεται από τον καθένα συνείδηση η σημασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, διασφαλίζοντας την τήρησή τους μέσα από συνταγματική κατοχύρωση, με επικράτηση υψηλών αξιών, έλεγχο αυθαιρεσιών, παρέμβαση σε περίπτωση παραβίασής τους, τέλος μέσω δραστηριοποίησης διεθνών οργανισμών όπως είναι ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών, και η Διεθνής Αμνηστία>>. | Μαρίνα






Και πώς αντιδρούν οι άνθρωποι σε όλα αυτά; Και η τέχνη είναι ένας τρόπος. Είδαμε σε προηγούμενη συνάντηση, πως ο Μπομπ Ντύλαν έγραφε τραγούδια διαμαρτυρίας συμμετέχοντας στο παγκόσμια κίνημα για την ειρήνη, και ένα από αυτά, το Blowin' in the Wind, το ακούσαμε και το τραγουδήσαμε στην τάξη. Οι στίχοι του μιλούν συνεχώς με ειρωνεία, καυτηριάζουν την έλλειψη ανθρωπιάς, ευαισθησίας, και αγάπης. 

Την επόμενη εβδομάδα ήρθε ένα  π α ι χ ν ί δ ι , και ένα  τ ρ α γ ο ύ δ ι . Το βίωμα είναι πιο δυνατό από μια ψεύτικη ιστορία. 


  • το π α ι χ ν ί δ ι 



Λέγεται Ταξίδι Φυγής, και παίζοντάς το καθένας από εσάς μπορεί να γευτεί στην οθόνη του, τι σημαίνει να είσαι πρόσφυγας. Το παιχνίδι είναι σχεδιασμένο πολύ προσεκτικά, και είναι απολύτως ασφαλές. Απευθύνεται σε παιδιά και ταυτόχρονα παρέχει οδηγίες και πρόσθετο υλικό για εκπαιδευτικούς. Ανήκει στην Υπάτη Αρμοστεία του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, και είμαστε πολύ τυχεροί, γιατί είναι μεταφρασμένο σε πολλές γλώσσες. Η μετάφραση στα ελληνικά, φαίνεται να έγινε στην Κύπρο.
Εσείς ακόμα να το παίξετε; 

Προσοχή!
Σε αυτό το παιχνίδι, πρέπει να σκέφτεσαι! Τι να σκέφτεσαι; Τα ανθρώπινα δικαιώματά σου, φυσικά. Ξεκινώντας την περιπέτεια, θα χρειαστεί πολλές φορές να ξεχάσεις αυτά τα δικαιώματά σου, να υπακούεις παρά την θέλησή σου επικίνδυνες εντολές, από ακόμη πιο επικίνδυνους ανθρώπους. Γιατί; Μα για να κερδίσεις την ζωή σου, φυσικά! Αλήθεια, τι θα έπαιρνες μαζί σου αν είχες μισή ώρα να εγκαταλείψεις το σπίτι σου για πάντα; Κι αν ήξερες ότι δεν θα μπορούσες ποτέ να γυρίσεις πίσω; Η ιστοσελίδα του παιχνιδιού είναι: ΤΑΞΙΔΙ ΦΥΓΗΣ
Καλή τύχη! Να προσέχεις!

  • το τ ρ α γ ο ύ δ ι 
[Bob Dylan]


How many roads most a man walk down
Before you call him a man ?
How many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand ?
Yes, how many times must the cannon balls fly
Before they're forever banned ?
The answer my friend is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind.

Yes, how many years can a mountain exist
Before it's washed to the sea ?
Yes, how many years can some people exist
Before they're allowed to be free ?
Yes, how many times can a man turn his head
Pretending he just doesn't see ?
The answer my friend is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind.

Yes, how many times must a man look up
Before he can see the sky ?
Yes, how many ears must one man have
Before he can hear people cry ?
Yes, how many deaths will it take till he knows
That too many people have died ?
The answer my friend is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind.


Η έρευνά τους είχε μόλις ξεκινήσει. Κάθε φορά που συναντιόμασταν με τα παιδιά στο σχολείο, με κατέκλυζαν με ερωτήσεις, έφερναν πηγές, δημιουργούσαν σημαντικά ερωτήματα για να ερευνήσουν στην συνέχεια. Κατάλαβα ότι θα έπρεπε να κερδίσω χρόνο μέσα στην τάξη, προσφέροντας καλές βάσεις για προβληματισμό και αυτενέργεια. Τι ιδιαίτερο τους πρόσφερε το μάθημα; Φτερά για να πετάξουν. Τι θα πρόσφεραν οι δικές μου βάσεις; Μερικές ρίζες για να στεριώσουν την γνώση. Και μερικές από αυτές τις βάσεις, τις είχαν θέσει ήδη μόνοι τους, κάποιοι.

Το κείμενο "Δικαιώματα/Υποχρεώσεις", με ταξίδεψε στα Ανθρώπινα Δικαιώματα. Παρατήρησα οτι τα παιδιά χρησιμοποίησαν σημαντικές λέξεις. Αναφέρθηκαν στον "σεβασμό", στην "ιδιαιτερότητα", στην "δημοκρατία". Στο επόμενο μάθημα, εμπνεύστηκα κι εγώ και ήρθα με ένα βιβλίο για να διαβάσουμε ομαδικά και δυνατά. Καθίσαμε σε κύκλο και αρχίσαμε. Καθένας μας διάβαζε από μια σελίδα απευθυνόμενοη σε όλους, κι έπειτα το έδινε στον διπλανό-ή του για να συνεχίσει εκείνος-η.


Ήταν η "Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου", από τις εκδόσεις Μεταίχμιο, ένα συγγραφικό εγχείρημα με όμορφα σκίτσα και απλοποιημένα κείμενα, προορισμένο για παιδιά. Σας το προτείνουμε, ή μάλλον, σας το συνιστούμε!

Φάνηκε να τους ενδιαφέρει πολύ το ζήτημα. Ο καθένας είχε χίλια δυο παραδείγματα να πει από τις καθημερινές του εμπειρίες, τόσο τήρησης όσο και καταπάτησης των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Επειδή με κάποιον τρόπο έπρεπε όλοι να προλάβουν να μιλήσουν, και να μοιραστούν μαζί μας τις σπουδαίες εμπειρίες τους, πρότεινα να φτιάξουμε ένα Παρατηρητήριο. 
Ο καθένας από εμάς θα γινόταν ένα Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο σπίτι του, στο σχολείο, στην τάξη και στο μέρος που ζει. Είχαν δυο εβδομάδες καιρό, και θα παρουσίαζαν αμέσως μετά τις γραπτές τους εργασίες, τα πρώτα αποτελέσματα από το Παρατηρητήριο!

Καθώς τα παιδιά χωρίστηκαν σε ομάδες, άρχισαν να ρωτούν πώς θα ξεκινήσουν την έρευνά τους. Με απόλυτο σεβασμό στις ιδέες τους, αλλά και στις απορίες τους, δεν σταμάτησα (αλλά ούτε και κουράστηκα) να εξηγώ, οτι αυτό το μάθημα δεν μοιάζει με τα άλλα. Πολύ απλά γιατί δεν είναι ένα μάθημα. Project σημαίνει ερευνητική εργασία, άρα η αναζήτηση ανήκει στα παιδιά. Ο καθηγητής εδώ δεν θα σου μιλήσει για το "ΤΙ" (πχ τι πρέπει να μάθεις), αλλά θα σε βοηθήσει κυρίως στο "ΠΩΣ" (πχ πώς θα μάθεις να αναζητείς μόνος σου την γνώση, πάνω σε ένα θέμα που σε ενδιαφέρει).
Τότε είναι που αισθάνθηκαν την ανάγκη να συμφωνήσουν πάνω σε μερικά κριτήρια και προϋποθέσεις για την έναρξη μιας δίκαιης, και δημιουργικής συνεργασίας. Είδαν πως έπρεπε να γίνουν "ομάδα" στην πράξη, να ενωθούν κάτω από τον κοινό τους σκοπό, για να έχουν άριστα αποτελέσματα.
Πώς σας φαίνεται το παρακάτω συμφωνητικό; Ανήκει στην "Ομάδα 2 Μουσικές από τις χώρες των Βαλκανίων", η οποία και μας το παρέδωσε ήδη μετά το 1ο μάθημα, ενώ ταυτόχρονα αποτέλεσε ένα καλό παράδειγμα και για τις υπόλοιπες ομάδες.


[ Ζωγραφική με μια παρτιτούρα ως βάση]


                                Δικαιώματα/Υποχρεώσεις
1) Όλοι υποχρεώνονται να βρίσκονται στις "συναντήσεις" που γίνονται, εκτός αν υπάρχει κάποιος σοβαρός λόγος.
2) Όλοι οφείλουν να βρίσκουν τις απαραίτητες πληροφορίες που τους έχουν ανατεθεί, και να έχουν μαζί τους τα κατάλληλα/απαραίτητα σύνεργα (φάκελος κτλ).
3) Όλα τα μέλη πρέπει να συμμετέχουν στις εργασίες που γίνονται, και να είναι συνεπείς στην ημερομηνία παράδοσής τους.
4) Κάθε μέλος έχει δικαίωμα να αποχωρήσει από την ομάδα ΜΟΝΟ στην αρχή κάθε τριμήνου
5) Στις συναντήσεις που γίνονται, αλλά και στην παρουσίαση των εργασιών, πρέπει να υπάρχει κλίμα ηρεμίας ανάμεσα στα μέλη.
6) Πρέπει να υπάρχει δημοκρατία απόψεων, και όχι τσακωμοί και κοροϊδίες.
7) Πρέπει τα μέλη, τις ιδιαιτερότητες των άλλων, να τις σέβονται, ακομη και αν είναι λανθασμένες.

Ομάδα 2 "Μουσικές από τις χώρες των Βαλκανίων"
Κωνσταντίνος, Ιωάννα, Νατάσα, Έλενα, Αντώνης

Δευτέρα 7 Απριλίου 2014

Στην πρώτη συνάντηση ήμασταν όλοι μπερδεμένοι, ενθουσιασμένοι, αλλά και πολύ περίεργοι για την συνέχεια.
Αποφασίσαμε να δούμε μερικά βίντεο για να εμπνευστούμε. Χωρίς πολλά λόγια, αφεθήκαμε στις εικόνες και τους ήχους, τα πρόσωπα και τις μουσικές. Πατήστε πάνω στους τίτλους για να δείτε κι εσείς μαζί μας.
Είχα επιλέξει:
ένα πρωτότυπο και επιτυχημένο κοινωνικό πείραμα εκμάθησης μουσικης που εμπλέκει παιδιά της Βενεζουέλας από υποβαθμισμένες γειτονιές
Το τρέηλερ μιας ταινίας ντοκιμαντέρ της Λουκίας Ρικάκη για ένα διαπολιτισμικό σχολείο στην Κύπρο
Μια ευφάνταστη μουσική ομάδα που κατασκευάζει τα όργανά της λίγο πριν την συναυλία, και τα καταβροχθίζει αμέσως μετά.



Τα παραπάνω ερεθίσματα αποδείχθηκαν αρκετά,  για να αυτενεργήσουν τα παιδιά στην συνέχεια, και να χωριστούν σε ομάδες, ανάλογα με τις προτιμήσεις, το κέφι, και τα ενδιαφέροντά τους. Στο επόμενο μάθημα, είχαν δημιουργήθηκαν τέσσερις διαφορετικές (διαφορετικές; να το πάλι!) ομάδες:
1. Ποιές μουσικές προτιμούν οι νέοι σήμερα;
2. Μουσικές από τις χώρες των Βαλκανίων.
3. Μουσικές της Β. Αμερικής.
4. Ανακύκλωση και ηχητικά αντικείμενα